BREAKING

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

Ένας καφές σε περιμένει στον Πειραιά - PireActive

Η ιστορία του «καφέ που περιμένει»  ξεκίνησε στα εργατικά καφέ της Νάπολης, στη Νότια Ιταλία, πριν από περίπου εκατό χρόνια και έγινε γνωστή με το όνομα «caffé sospeso». Μεταπολεμικά,  η παράδοση του «καφέ σε αναμονή» αποδυναμώθηκε, για να ξαναεμφανιστεί στη Νάπολη πριν από δέκα χρόνια. Λέγεται μάλιστα ότι ο πρόεδρος της τοπικής και φημισμένης πρώην ομάδας του Μαραντόνα πληρώνει δέκα καφέδες σε αναμονή μετά από κάθε νίκη της ομάδας του! Βουλγαρία, Αυστραλία, Ρωσία είναι οι χώρες που ακολούθησαν. Τους τελευταίους μήνες η πρωτοβουλία εξαπλώνεται με πολύ γοργό ρυθμό σε πάρα πολλά μέρη του κόσμου. Αυτή τη στιγμή είναι επισήμως καταγεγραμμένες 162 επιχειρήσεις σε 17 χώρες και 112 πόλεις, οι οποίες συμμετέχουν στο δίκτυο των καφέδων που μας περιμένουν.
Υποστηρίζοντας την πρόταση του περιοδικού δρόμου σχεδία, αυτή την Κυριακή, η εθελοντική ομάδα PireActive αποχαιρετά τον μήνα πίνωντας ένα καφέ και κερνώντας άλλον ένα για κάποιον συμπολίτη μας που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα για αυτή την μικρή απόλαυση. Θα έχουμε την ευκαιρία να βρεθούμε, να συσχετιστούμε και να ανταλλάξουμε ιδέες για τις επόμενες μας δράσεις!Είσαστε όλοι ευπρόσδεκτοι!
Κάποιες φορές τα πράγματα είναι τόσο απλά, όσο ένα σεμνό κέρασμα!

Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

«Ζητάω μόνο μια κανονική ζωή, χωρίς να πονάω»

Απόγνωση για 6 παιδιά που στεγάζουν τα όνειρά τους σε ένα μικρό σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό και το φαγητό να μη φτάνει για όλες τις ημέρες.
Ο Γιώργος είναι 11 ετών. Δεν τρώει κάθε μέρα. Αλλά όποτε έχει μαζί του ένα τοστ, το μοιράζεται με άλλα παιδιά στο σχολείο που πεινούν και λιποθυμούν, επειδή κι αυτά έχουν μέρες να φάνε, όπως αυτός.
«Τους έχω πει ό,τι έχουν στη ζωή τους να το μοιράζονται. Ακόμη κι αν αυτό είναι ένα ποτήρι νερό, και το κάνουν». Η Βασιλική Τριανταφύλλου πλέον δεν έχει ούτε αυτό. Το νερό το έκοψαν· το ρεύμα το ίδιο... αλλά όταν πήγαμε στο σπίτι της οικογένειάς της, προσφέρθηκε να μας κεράσει ένα ποτήρι νερό από το μπουκάλι που είχε μείνει. «Είναι το μόνο που έχω να σας προσφέρω», μας είπε, αλλά το έλεγε με την καρδιά της.

Τη στιγμή που κάποιοι πανηγυρίζουν για το πρωτογενές πλεόνασμα, η Βασιλική και τα έξι παιδιά της στεγάζουν τα όνειρα και τις ελπίδες τους σε ένα μικρό σπίτι στις εργατικές κατοικίες του Αιγάλεω, που έχει δύο μικρά δωμάτια, μία στενή κουζίνα κι ένα μικρό σαλόνι. Αλλά κι αυτό κινδυνεύουν να το χάσουν από τα τέσσερα απλήρωτα ενοίκια.

Δεν ονειρεύονται τη μεγάλη ζωή... Θέλουν μόνο παπούτσια, ρούχα, λίγο φαγητό για να επιβιώσουν κι έναν αγγειολόγο για να γιατρέψει δωρεάν τη 16άχρονη Γαβριέλλα, που το μόνο που επιθυμεί είναι «μια κανονική ζωή, χωρίς να πονάω».

Δεν είναι ο πόνος από το σφίξιμο στο στομάχι της που γουργουρίζει. Αυτός περνάει με λίγο ρύζι, μία φέτα ψωμί. Κι όταν ούτε αυτά δεν υπάρχουν, ένα πιάτο χυλόσουπα από το φακελάκι με το αλεύρι, το μοναδικό φαγώσιμο στο ντουλάπι της κουζίνας, παρηγορεί την πείνα των παιδιών, κάθε τέσσερις μέρες.

Είναι ο πόνος που σφίγγει το κεφάλι και το μέτωπό της, τη γνάθο, τη μύτη.

Αλλά αυτός δεν περνάει με τίποτα, γιατί τα χρήματα για να γίνει η μαγνητική (600-700 ευρώ) δεν υπάρχουν· η σύνταξη πολυτέκνων των 200 ευρώ κόπηκε για να «μαζευτεί το χρέος προς τη Γερμανία», όπως λέει στην «Κ.Ε.» η μητέρα της, και το βιβλιάριο απορίας δεν καλύπτει την εξέταση.

«Να πάω πού;»

Η μητέρα της είναι άνεργη. Τα 10 ευρώ που δίνει το μήνα η εκκλησία μετά βίας επαρκούν για ένα πιάτο φαΐ και αυτό φυσικά για μία μέρα. «Ξέρεις τι είναι να λιποθυμούν στο σχολείο τα παιδιά σου και να σε παίρνουν τηλέφωνο; Να πρέπει να γεμίσεις το στομάχι τους; Εξι παιδιά που ζουν συνέχεια με το φόβο να μείνουν στο δρόμο; Νιώθω ανίκανη», μας λέει. «Να πάω πού; Πού να μείνω; Ποιος θα μας δώσει μια στέγη; Πού να πάω με έξι παιδιά, δεν είναι ένα...».

Τα μάτια της δακρύζουν. Ελπίζετε; Και μας απαντάει «Ναι», χωρίς να το σκεφτεί στιγμή. «Ελπίζω στους ανθρώπους. Δεν νομίζω ότι χάθηκε η ανθρωπιά. Υπάρχουν άνθρωποι φτωχοί που καταλαβαίνουν. Σε αυτούς απευθύνομαι. Ενας υπουργός δεν μπορεί να καταλάβει. Ενας άνθρωπος που περνάει τα ίδια μπορεί. Δεν έχει εγωισμό», μας εξηγεί.

Τη ρωτάμε αν από τη γειτονιά βοηθούν. «Είμαστε μια φτωχή γειτονιά. Ο ένας βοηθάει τον άλλον όσο κι όταν μπορεί. Τα τελευταία δύο χρόνια όμως η κατάσταση έχει παραγίνει. Πολλοί ψάχνουν τα βράδια στα σκουπίδια. Οι συνθήκες είναι απελπιστικές», μας λέει. Τη ρωτάμε αν έχει συγγενείς να τη βοηθήσουν. «Οι συγγενείς μου είναι τα παιδιά μου. Ο,τι συμβαίνει το συζητάω μαζί τους. Μαζί με αυτά παίρνω αποφάσεις κι ας είναι μικρά, αφού όλα μαζί τα περνάμε», προσθέτει.

«Αν το κράτος σώθηκε από τα 200 ευρώ που παίρναμε εμείς οι πολύτεκνοι, και τα έκοψαν χωρίς να κρίνουν καν ποιοι τα είχαν πραγματική ανάγκη, τότε τι να πω; Συγχαρητήρια. Σκέφτηκα να αυτοκτονήσω, αλλά δεν το έκανα για τα μικρά. Με κάνουν και χαμογελάω. Μου δίνουν δύναμη. Αλλά υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που το έκαναν. Κι αυτοί δεν πέθαναν από καλοσύνη. Κάποιος τους έφτασε εκεί», συμπληρώνει.

«Αν δεν ξέρεις πώς είναι να πεινάς, δεν καταλαβαίνεις. Στην εποχή του πολέμου καταλαβαίνεις. Αλλά και τώρα γίνεται... πόλεμος και δεν ξέρεις το γιατί. Τώρα πια δεν χρειάζεται να σηκώσουν όπλο», καταλήγει και αναρωτιέται τι θα κόστιζε ένα γάλα, μια φέτα ψωμί ή ένα φρούτο να δίδεται σε όλα τα σχολεία για να μη λιποθυμούν τα παιδιά από την πείνα.

Η Βασιλική Τριανταφύλλου μιλάει ανοιχτά. «Δεν έχω κάνει κάτι που να ντρέπομαι. Το μόνο που έχω κάνει είναι έξι παιδιά και νιώθω τύψεις που δεν μπορώ να τους προσφέρω», εξομολογείται.

Οι αγιογραφίες

Το σαλόνι της ίσα που χωράει τον καναπέ, ένα τραπέζι και μία πολυθρόνα. Η μυρωδιά του θυμιατού σκεπάζει τα πάντα. Κάθε επιφάνεια έχει καλυφθεί από αγιογραφίες. Εικόνες του Χριστού, της Παναγίας και των αγίων, από τους οποίους τα έξι της παιδιά έχουν πάρει τα ονόματά τους. Πιστεύετε... της λέμε. «Στην απελπισία χρειάζεσαι κάτι να σε συγκρατεί. Κάπου πρέπει να πιστεύεις, ας είναι και στον εαυτό σου. Δεν προσδοκώ από τους ιερείς. Από τους απλούς ανθρώπους προσδοκώ», μας λέει.

Η πρόνοια δεν την έχει βοηθήσει. Συγγενείς δεν έχει να της δώσουν ένα πιάτο φαΐ. Δουλειά δεν έχει. Ψάχνει· από το να καθαρίζει σκάλες μέχρι να φροντίζει ηλικιωμένους.

«Αναγκάστηκα να χτυπήσω πόρτες για να βρω ένα ζευγάρι παπούτσια για το γιο μου. Δεν ήταν το νούμερό του. Ηταν στενά. Γέμισαν τα πόδια του πληγές. Σήμερα τον έστειλα στο σχολείο με κοριτσίστικα», καταλήγει.

Τα στοιχεία της Βασιλικής είναι στη διάθεση της εφημερίδας. Ο μεγάλος της γιος είναι 25 ετών και πάσχει από ψυχιατρικά νοσήματα. Εχει δύο κόρες, ηλικίας 19 και 16 ετών, κι ακόμη τρεις γιους ηλικίας 17, 11 και 5 ετών. Δεν θέλει χρήματα. Ζητάει ρούχα και παπούτσια για τα παιδιά της. Τρόφιμα και έναν αγγειολόγο. Οποιος μπορεί να τη βοηθήσει, ας επικοινωνήσει με την «Κ.Ε.». Κι όπως ζήτησε και σε μας, «μη με λησμονήσετε φεύγοντας».

 Της ΑΡΓΥΡΩΣ Κ. ΜΩΡΟΥ Φωτ.: ΟΡΕΣΤΗΣ ΣΕΦΕΡΟΓΛΟΥ
πηγη  

Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Κάτι μεγάλο ξεκινάει στον Πειραιά

Είμαστε κι εμείς άνεργοι και ζούμε στις ίδιες γειτονιές με σένα. Εχουμε βρεθεί πολλές φορές δίπλα-δίπλα στις ουρές του ΟΑΕΔ κι έχουμε τα ίδια προβλήματα: δυσκολία να εξασφαλίσουμε τα είδη πρώτης ανάγκης ή το εισιτήριο στο λεωφορείο, έχουμε απλήρωτους λογαριασμούς ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, απουσία ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και τόσα άλλα.
Προβλήματα που μάς τα δημιούργησε η δολοφονική πολιτική κυβέρνησης / τρόικας!
Καταλαβαίνουμε πως όλα τα προβλήματά μας, μαζί και το πιο σημαντικό -ΝΑ ΞΑΝΑΔΟΥΛΕΨΟΥΜΕ- μπορούν να λυθούν ΜΟΝΟ με την ανατροπή αυτών των πολιτικών κι εκείνων που τις εκφράζουν.
ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ!
Πρέπει εμείς οι ίδιοι να κάνουμε κάτι για την καθημερινή επιβίωση, τη δική μας και των παιδιών μας. Από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε. Γι' αυτό, ως πρώτο βήμα:
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
με την επίδειξη της κάρτας ανεργίας 
ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ σε όλες τις αστικές συγκοινωνίες. 
Το ίδιο απαιτούμε και για όλους τους μαθητές.
Με συλλογικές και οργανωμένες δράσεις μπορούμε να το επιβάλουμε στην πράξη, απαιτώντας ταυτόχρονα τη θεσμοθέτησή του. Αυτή μας την απαίτηση θα την κάνουμε γνωστή και στους εργαζόμενους και τα σωματεία των συγκοινωνιών, ζητώντας τη συμπαράστασή τους. 
Έχοντας πρόσφατο το τραγικό συμβάν της δολοφονίας του 19χρονου Θανάση Καναούτη στο Περιστέρι, δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι οι ελεγκτές- κεφαλοκυνηγοί είναι ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ στις γειτονιές μας!
ΕΛΑ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τους τρόπους δράσης για να διεκδικήσουμε την επίλυση των προβλημάτων μας σε συγκεντρώσεις σε κάθε γειτονιά:
ΠΕΡΑΜΑ -ΚΑΜΙΝΙΑ -ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ -ΣΑΛΑΜΙΝΑ -ΠΕΙΡΑΙΑΣ - ΝΙΚΑΙΑ 
Καλούμε ακόμη κάθε φορέα που βρίσκει δίκαια τα αιτήματά μας να στηρίξει ενεργά τον αγώνα μας.
Παράλληλα, μπορούμε να οργανώσουμε τη διεκδίκηση ΔΩΡΕΑΝ ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ για όλους τους αποκλεισμένους απ' αυτήν.
Με ένα δίκτυο ανέργων σε αγωνιστική ετοιμότητα, με τη μαζική αγωνιστική μας στάση, θα επιβάλουμε τα δίκαια αιτήματά μας. Ταυτόχρονα, θα επιδιώξουμε συντονισμένες ενέργειες με πρωτοβουλίες ανέργων από όλη την Αθήνα και γενικότερα.
Όσοι άνεργοι δεν έχουν βγάλει ΚΑΡΤΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ να βγάλουν ΑΜΕΣΑ, για να διεκδικήσουμε να μετακινούμαστε δωρεάν επιδεικνύοντας την κάρτα.
Πρωτοβουλία Ανέργων Σαλαμίνας – Περάματος – Κερατσινίου – Νίκαιας – Καμινίων – Πειραιά 
Τηλ. Επικοινωνίας: 699 6397 511 – 2112105782

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

Το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά, συνεχίζει με επιμονή να πλουτίζει την δραστηριότητά του..

Μια από τις ποιο "αδελφικές" αλληλέγγυες δομές της περιοχής μας, το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά, συνεχίζει με επιμονή να πλουτίζει την δραστηριότητά του. Μαζί με τα μαθήματα ελληνικών (νέα και αρχαία) και υπολογιστών σε διάφορα επίπεδα, χτίζει γέφυρες επικοινωνίας με τα ξενόγλωσσα τμήματα αγγλικών, ισπανικών, ιταλικών, γαλλικών, ρωσικών, ουρντού και τώρα γερμανικών για όλους και όλες, φυσικά σε εθελοντική βάση. 


Το νέο μας στοίχημα τώρα και στα Γερμανικά !
Στην προσπάθειά μας να καλύψουμε κάθε πιθανό αίτημα
δικό σας το οποίο καταφέρνει και γίνεται κάθε φορά ένα νέο στοίχημα για μας , βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση
να σας ανακοινώσουμε οτι την Κυριακή 9 Μαρτίου ξεκινάει
το νέο ξενόγλωσσο τμήμα μας που αφορά την εκμάθηση της Γερμανικής γλώσσας. Οι εγγραφές θα γίνονται δεκτές μέχρι και 16 Μαρτίου. Το Τμήμα απευθύνεται σε Έλληνες και μετανάστες και όλα τα μαθήματα παραδίδονται δωρεάν. Όσοι και όσες ενδιαφέρονται , παρακαλούνται να αποστείλουν αίτηση
στο asmpir@gmail.com στην οποία θα αναγράφουν όνομα , διεύθυνση, τηλέφωνο και οτι επιθυμούν να εγγραφούν στο ανάλογο τμήμα ή τηλεφωνικώς στο 210-4200917 κάθε Σάββατο και Κυριακή μεταξύ 10:00 π.μ. - 8:00μ.μ.

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

Από τη μια ζωή στην άλλη σε 90 δευτερόλεπτα

Η ζωή ενός νεαρού κοριτσιού από την Αγγλία αλλάζει για πάντα μέσα σε λίγα 24ωρα, όταν καλείται να αντιμετωπίσει τις καταστάσεις πολέμου που βιώνουν καθημερινά τα παιδιά στη Συρία. Το συγκλονιστικό βίντεο δημιουργήθηκε και ανέβηκε στον ιστότοπο της οργάνωσης savethechildren UK, η οποία έχει ως σκοπό την καταπολέμηση της βίας και την προάσπιση των δικαιωμάτων των παιδιών. Κάθε δευτερόλεπτο δείχνει και μια ημέρα από τη ζωή της μικρής.

Καθαρίζουν για εμάς!

Μαθήματα αγωνιστικότητας αλλά και αλληλεγγύης δίνουν οι 595 καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών. Εδώ και 5 μήνες έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα και τον Μάιο χάνουν οριστικά τη δουλειά τους. Εδώ και 5 μήνες βρίσκονται καθημερινά στο δρόμο του αγώνα, διεκδικώντας δουλειά, κοινωνική ασφάλιση και σύνταξη. Εδώ και 5 μήνες κάνουν πράξη την αλληλεγγύη στηρίζοντας και έμπρακτα η μία την άλλη και τις οικογένειες εκείνες που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη.

Εδώ και 5 μήνες …καθαρίζουν για μας.

πηγή

Σάββατο 1 Μαρτίου 2014

Στου γιαλού τα Βοτσαλάκια τη Καθαροδευτέρα




Μπορεί να πετάξουμε χαρταετό

Μπορεί να βραχούμε μέχρι ωλένης

Μπορεί να φάμε χαλβά και λαγάνα

Μπορεί να φάμε και χυλόπιτα

Σίγουρα όμως θα περάσουμε καλά ,αφού θα βρεθούμε όλοι μαζί




Στου γιαλού τα Βοτσαλάκια τη Καθαροδευτέρα
 
Copyright © 2013 Αλληλεγγύη Πειραιά
Design by FBTemplates | BTT